====== acara ====== ===== ācāra ===== //substantif// (masculin) : **comportement**, conduite, mode de vie, **pratique** * déclinaison : [[declinaison_noms|thème en -a]] * étymologie : [[a|ā-]] + [[carati|carati]] ===Pali-English Dictionary, TW Rhys Davids, William Stede=== **ācāra** [ā + car] way of behaving,conduct,practice,esp. right conduct,good manners; adj. (-°) practising,indulging in,or of such & such a conduct. -- Sn.280 (pāpa°); J.I,106 (vipassana°); II,280 (°ariya); VI,52 (ariya°); SnA 157; PvA.12 (sīla°),36,67,252; Sdhp.441. --an° bad behaviour Vin.II,118 (°ṁ ācarati indulge in bad habits); DhA.II,201 (°kiriyā). Cp. sam°. --kusala versed in good manners Dh.376 (cp. DhA.IV,111). --gocara pasturing in good conduct; i. e. practice of right behaviour D.I,63 = It.118; M.I,33; S.V,187; A.I,63 sq.; II,14,39; III,113,155,262; IV,140,172,352; V,71 sq.,89,133,198; Vbh.244,246 (cp. Miln.368,370,quot. Vin.III,185); Vism.I,8. --vipatti failure of morality,a slip in good conduct Vin.I,171. ===Dictionnaire Héritage du Sanscrit, Inria, Gérard Huet (dir.)=== **ācāra** [act. ācar] m. comportement, conduite, pratique; démarche | coutume, règle, rite; loi commune, usage, tradition | phil. bonne conduite; conduite comme critère de jugement moral; opp. vicāra, anācāra — agt. a. m. n. f. ācārā ifc. dont la conduite est de nature . ====conjugaison==== | ^singulier^pluriel^ ^nominatif|ācāro|ācārā| ^vocatif|ācāra|:::| ^accusatif|ācāraṃ|ācāre| ^instrumental|ācārena |ācārehi | ^ablatif|ācārā/ācārasmā/ācāramhā/ācārato|:::| ^datif|ācārassa/ācārāya|ācārānaṃ| ^génitif|ācārassa|:::| ^locatif|ācāre/ācārasmiṃ|ācāresu|